Andrzej Łapicki był aktorem obdarzonym znakomitą prezencją, charakterystycznym głosem i inteligencją, która, jak żartobliwie twierdził, nie przeszkadzała mu w pracy. „Na wieki wieków amant” – jak mawiali o nim inni, co chyba nie sprawiało mu przykrości. W latach 90. mniej interesowało go aktorstwo, częściej reżyserował. Jego teatralnym, a i prawdopodobnie prywatnym, idolem był hrabia Fredro, nie dziwi więc, że Teatr Polski za dyrekcji Łapickiego zyskał miano Domu Fredry, a inscenizacje fredrowskich komedii w jego reżyserii zapisały się trwale w historii naszej sceny.

 

Setne urodziny Łapickiego świętujemy dedykowaną mu ścieżką tematyczną, dostępną na platformie edukacyjnej „W labiryncie teatru” >>