W labiryncie teatru

Spotkania Dyskusyjnego Klubu Teatralnego w Teatrze Polskim w Warszawie są okazją do burzliwych dyskusji, uzewnętrzniania wzruszeń, ale i ataków na kanon, czy redefiniowanie jego zasięgu. W trakcie, odbywających się bezpośrednio po spektaklach, spotkań z publicznością sprawdzamy;
- jak sztuka rezonuje z widzami?
- gdzie spotykają się oczekiwania widzek i widzów bardzo młodych, młodych, dorosłych i dojrzałych?

W tym roku nasze dyskusje będą towarzyszyć zapowiedzianym i oczekiwanym premierom. Do udziału w nich zaprosimy reżyserów oraz wszystkich chętnych widzów. Dyskusyjny Klub Teatralny prowadzi doktor Michał Mizera z Wydziału „Artes Liberales” Uniwersytetu Warszawskiego, wykładowca Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.

Najbliższe spotkania:

21 kwietnia po spektaklu "Czekając na dzień" o godzinie 16:00

gość dyskusji: Anna Skuratowicz

temat: Czego uczy nas świadectwo traumatycznych doświadczeń wojny?

 "Czekając na dzień" w reżyserii Anny Skuratowicz to teatralna adaptacja wspomnień Stefanii Milenbach, cudem ocalałej w Warszawie w czasie terroru II wojny światowej. Z autorkami scenariusza (obok reżyserki także Patrycja Mikłasz-Pisula) porozmawiamy o tym, czym jest świadectwo pozostawione po tak traumatycznych doświadczeniach wobec ludzkiej bezradności wobec równie ludzkiego bestialstwa. Jaką lekcję można z nich wyciągnąć dla nas, współczesnych? Czyśmy (my Europejczycy, my Polacy, my ludzie) odrobili jakiekolwiek lekcje po Zagładzie?

kup bilet na spektakl i zostań na rozmowie

Minione spotkania:

24 marca 2024 po spektaklu "Charków! Charków!" o godzinie 18:00

"Charków! Charków!" to prapremiera tekstu Serhija Żadana, powstałego na zamówienie Teatru Polskiego, w tłumaczeniu Adama Pomorskiego. Przedstawienie w formie musicalowej nawiązuje do działalności jednego z największych twórców i reformatorów teatru, czyli Łesia Kurbasa, zamordowanego w 1937 roku w masowej egzekucji. Z reżyserką przedstawienia będziemy rozmawiać więc i o stalinizmie lat trzydziestych ubiegłego wieku (pewnie przywołamy także postać Bułhakowa), i o współczesności, te porównania nasuwają się same. Może i Tadeusz Kantor ze swoimi kliszami pamięci ("Wielopole, Wielopole"...) okaże się cennym punktem odniesienia dla tej rozmowy?

kup bilet na spektakl i zostań na rozmowie

„Odprawa posłów greckich” reż. Maciej Wojtyszko
13 stycznia 2024

Pierwsza Polska tragedia renesansowa. Pierwsza i jedyna taka. Niektórzy twierdzą, że dała początek polskiemu teatrowi, bo nie dość, że napisana przez pierwszego poetę tamtych czasów, to jeszcze od razu wystawiona. Jan Kochanowski byłby zapewne kimś na miarę Szekspira, gdyby tylko forma dramatyczna zainteresowała go na dłużej. "Odprawę posłów greckich" napisał na zamówienie (Jana Zamoyskiego) jako eksperyment językowy i formalny (o czym chętnie dzisiaj zapominamy, traktując ten utwór jako cenny, ale jednak obiekt muzealny), dystansując się zresztą od efektu końcowego (wymówił się nawet z obecności na premierze!). Jak Anglicy tłumaczą „swojego” Szekspira na współczesny angielski, tak Antoni Libera podjął się zadania uwspółcześnienia renesansowej polszczyzny Kochanowskiego. To trzeba zobaczyć, tego trzeba wysłuchać! O tym trzeba porozmawiać!

„Dom otwarty” reż. Krystyna Janda
4 lutego 2024, po spektaklu o godzinie: 17:00

Krystyna Janda, po bardzo dobrze przyjętym przez publiczność „Wiśniowym sadzie”, wraca do Teatru Polskiego jako reżyserka klasyki polskiej komedii. Dom otwarty w momencie premiery był bardzo ostrą i bardzo śmieszną satyrą na mieszczański tryb życia „na pokaz”. Michał Bałucki zaś najbardziej wziętym w teatrze autorem komediowym swoich czasów. Sukces ten zresztą nie uchronił go (a może nawet, jak chcą niektórzy, był przyczyną) przed samobójczą śmiercią dokonaną na krakowskich Błoniach. Krystyna Janda ma znaną od dawna słabość do komedii ze szczególnym uwzględnieniem Aleksandra Fredry i Michała Bałuckiego, wystawiała już jego "Klub kawalerów" w Teatrze Telewizji i "Grube ryby" w swoim Teatrze Polonia. Kusi, by zapytać ją o powody słabości do tych ramot. Może to nie takie ramoty? Może trzeba tylko poczucia humoru Krystyny Jandy, by je ożywić?

„Antygona” reż. Piotr Kurzawa
8 października 2023

Najbardziej znany i najbardziej polski dramat antyczny. Od ponad stu lat wchłania jak gąbka aktualność polskiej polityki, obyczajowości, przemian, napięć, wojen a zwłaszcza sporów prowadzonych na zgliszczach. Niezmiennie, od dwóch i pół tysiąca lat, przekazuje też uniwersalne prawdy o człowieku. Reżyser zadeklarował szczególne zainteresowanie relacją sióstr, Antygony i Ismeny. To wszystko są ważne okoliczności do skomentowania, omówienia i do wspólnej rozmowy.

„Odprawa posłów greckich” reż. Maciej Wojtyszko
12 listopada 2023

Pierwsza Polska tragedia renesansowa. Pierwsza i jedyna taka. Niektórzy twierdzą, że dała początek polskiemu teatrowi, bo nie dość, że napisana przez pierwszego poetę tamtych czasów, to jeszcze od razu wystawiona. Jan Kochanowski byłby zapewne kimś na miarę Szekspira, gdyby tylko forma dramatyczna zainteresowała go na dłużej. "Odprawę posłów greckich" napisał na zamówienie (Jana Zamoyskiego) jako eksperyment językowy i formalny (o czym chętnie dzisiaj zapominamy, traktując ten utwór jako cenny, ale jednak obiekt muzealny), dystansując się zresztą od efektu końcowego (wymówił się nawet z obecności na premierze!). Jak Anglicy tłumaczą „swojego” Szekspira na współczesny angielski, tak Antoni Libera podjął się zadania uwspółcześnienia renesansowej polszczyzny Kochanowskiego. To trzeba zobaczyć, tego trzeba wysłuchać! O tym trzeba porozmawiać!