W labiryncie teatru

Spektakl „Cztery pory miłości” to reżyserski debiut Wojciecha Czerwińskiego, do którego nie tylko napisał scenariusz, ale także sam w nim zagrał.

Aktorski duet – Eliza Borowska i Wojciech Czerwiński – śpiewając, tańcząc i grając, przeprowadzają nas przez labirynty i różne odcienie miłości. Towarzyszą im obecni na scenie muzycy, którzy z jednej strony, niczym chór, stanowią tło wydarzeń, a z drugiej strony dopełnienie i wzmocnienie opowiadanej przez głównych bohaterów historii. 

Historia opowiedziana muzyką, tekstami piosenek, projekcjami, a także przecież aktorstwem, choreografią, ruchem i tańcem, czyli tym, co stanowi jej arcyważny składnik – interakcjami bohaterów, ich cielesnością.

[Remigiusz Mazur-Hanaj, Było raz dwoje ludzi,oboje byli młodzi, tekst zamieszczony w programie]

Historia wielkiej miłości głównych bohaterów wpleciona zostaje w rytm przyrody. Cztery części spektaklu, tak jak pory roku, odzwierciedlają cztery pory życia i miłości kochanków. Ludowa muzyka wykonywana jest na żywo na tradycyjnych i klasycznych instrumentach, a przyśpiewki, melodie czy piosenki ludowe wykonywane są we współczesnych aranżacjach. W spektaklu możemy usłyszeć również fragmenty „Czterech pór roku” Vivaldiego.

To jest polska opowieść, co też podkreśla zachowanie cech fonetycznych gwar lokalnych w tekstach piosenek, i choć oparta na muzycznej spuściźnie dawnej kultury ludowej, to zarazem współczesna. Opowieść, w której sielankowość, pastoralna, barokowa arkadia miesza się z surowym, czasem wręcz brutalnym realizmem. Historia znana od pokoleń, która wydarzała się, wydarza i wydarzać będzie, dopóki świat będzie trwać.

[Remigiusz Mazur-Hanaj, Było raz dwoje ludzi, oboje byli młodzi, tekst zamieszczony w programie]

Scenariusz i reżyseria: Wojciech Czerwiński
Obsada: Wojciech Czerwiński, Eliza Borowska
Muzyka: Weronika Mońka-Chwała, Michał Chwała
Zespół muzyczny: Weronika Mońka-Chwała, Michał Chwała, Maciej Chwała, Karolina Matuszkiewicz, Tomasz Skrętkowski

Wojciech Czerwiński, czyli kim jest reżyser, autor scenariusza i odtwórca jednej z dwóch głównych ról w spektaklu?

Wojciech Czerwiński – aktor teatralny, telewizyjny i filmowy. Absolwent Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Ukończył również II stopień szkoły muzycznej jako muzyk-instrumentalista (gitara klasyczna) i I stopień szkoły baletowej. Występuje w wielu znanych filmach i produkcjach telewizyjnych. Od 2006 roku należy do zespołu Teatru Polskiego, znany jest publiczności m. in. z przedstawień muzycznych. Grał w spektaklach Teatru Narodowego i Teatru Polonia.

Współpracował m.in. z takimi reżyserami jak: Jarosław Kilian, Maciej Prus, Krzysztof Jasiński, Ivan Alexandre, Jacques Lassalle, Dan Jemmett, Peter Stein.

O czym myśleć? Na co zwrócić uwagę?

1. Co myślisz o spektaklach muzycznych? Jaki efekt tworzy wykonywana na żywo muzyka? Pomaga ci śledzić narrację, a może to utrudnia? Co wzmacnia, a co zabiera? 
2. Jak muzyka tradycyjna koresponduje ze współczesnymi aranżacjami, a instrumenty dawne z klasycznymi?
3. Jak rozumieć tytuł przedstawienia?
4. W przedstawieniu wykorzystywane są projekcje. Jakie wrażenie wywołują takie wizualizacje? Jak korespondują ze spektaklem – tworzą kolejną warstwę interpretacyjną, a może dopełniają główną?
5. Czy w takim spektaklu jest miejsce na komizm i żart? W których momentach możemy je zobaczyć?
6. Co stanowi scenografię? Co daje taka minimalistyczna forma?
7. Jakie rekwizyty (w tym elementy kostiumowe) pojawiają się w przedstawieniu? Jak można je interpretować? Które z nich mogą być symboliczne?
8. Jak wygląda upływ czasu w przedstawieniu? Czym jest zaznaczany? Skąd wiemy, że zmieniają się pory roku?
9. Jak interpretować zakończenie spektaklu? Zwróć uwagę na powrót do sceny, która została odegrana wcześniej. Jak wpływa ona na rozumienie całości przedstawienia?
10. W spektaklu zostały wykorzystane fragmenty z cyklu „Czterech pór roku” Antonio Vivaldiego. Spróbuj je odnaleźć.