W labiryncie teatru

Po zakończonym przedstawieniu warto przez chwilę przyjrzeć się swoim emocjom i myślom, towarzyszącym spektaklowi. Co takie doświadczenie może mi powiedzieć o mnie samym?

Nic dziwnego, że zadajemy takie poważne, bez mała filozoficzne, pytanie po przedstawieniu, które jest adaptacją Małego Księcia Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Ta baśniowa opowieść o spotkaniu pilota, skazanego na niechybną śmierć na Saharze, z przybyszem z kosmosu stawia przecież podstawowe pytania o sens ludzkiego życia, o to, co w nim najważniejsze. Bardzo często bywa tak, że dopiero w sytuacjach ekstremalnych, zagrożenia życia, w perspektywie rychłej śmierci, zaczynamy zdawać sobie sprawę z tego, po co żyjemy i jak w związku z tym chcemy czy powinniśmy żyć. Najprostsze prawdy, jak ta, że najważniejsza na świecie jest miłość powiązana z odpowiedzialnością za drugiego człowieka, często umykają nam w codziennym życiu. Ilu Pijaków, Bankierów, Królów, Geografów musimy spotkać i poznać, by zrozumieć, jak jałowe i smutne jest życie ludzi tkwiących w szponach nałogów, które nad nimi panują, ludzi skupionych na przeliczaniu pieniędzy i powiększaniu swojego majątku, ludzi owładniętych żądzą władzy…

W przedstawieniu Konrada Dworakowskiego dominuje ton serio, co zapewne związane jest z faktem, że bohaterem, z którym może utożsamić się widz, jest raczej Pilot niż Mały Książę. To on rozpoczyna i kończy przedstawienie, to jego przemiana (a nie małego miłośnika Róży) staje się głównym tematem przedstawienia. Z dosłownego obrazu katastrofy lotniczej, w której rozbity samolot udaje się naprawić, a więc w konsekwencji ocalić życie, łatwo przechodzimy do obrazu o charakterze metafory, w której człowiek podnosi się z życiowej katastrofy, załamania, porażki, kiedy zaczyna rozumieć ich sens i zmienia życiowe priorytety na właściwe. Właściwe, czyli jakie? Łatwiej oczywiście takie pytanie zadać niż na nie odpowiedzieć. Chyba każdy powinien poszukać własnej odpowiedzi na własną rękę, samodzielnie odbyć ową kosmiczną podróż do wnętrza siebie, spotkać się ze swoimi różnymi obliczami, by ostatecznie spotkać się ze swoim prawdziwym ja. Nieprzypadkowo może w tym przedstawieniu pojawiają się aluzje do słynnych filmowych Gwiezdnych wojen, w których główny bohater Luke Skywalker (Uwaga! Nazwisko znaczące!), właśnie taką kosmiczną podróż w głąb swojego losu odbywa. Może dzięki takiemu zestawieniu współczesny widz łatwiej przyswoi nauki płynące z doświadczenia Małego Księcia.

recenzja 1: Co myślisz o tej opinii?

Na inscenizację w Teatrze Polskim rodzice powinni przyprowadzać swoje pociechy (podkreślam raz jeszcze - POWINNI!), ale wydaje mi się, że dopiero po przeczytaniu książki w zaciszu domowym i co bardzo ważne, obejrzeniu cudownych rysunków autora. Oczywiście starsze dzieciaki, które są już po tej lekturze, mogą oglądać ten spektakl bez żadnych problemów.

Krzysztof Stopczyk, https://e-teatr.pl/okiem-obserwatora-maly-ksiaze-37468 [27.08.2023]

recenzja 2: Co myślisz o tej opinii?

„Mały Książę” w Teatrze Polskim zachował intelektualną, humanistyczną treść oryginału i całkowicie urzekł baśniowym klimatem. Wielka w tym zasługa Mariki Wojciechowskiej, która przygotowała obłędną scenografię, przepiękne kostiumy i podkreśliła poszczególne sceny dramaturgią światła. Okazało się, że nawet pustynię można pokazać interesująco – dymiący wrak samolotu robił duże wrażenie na dzieciach, a okrągłe świecące w mroku drzwi i rozrzucone głazy od razu przenosiły nas do świata science-fiction, gdzieś na odległe planety.

Marek Zajdler, https://www.naszteatr.pl/zdjecia/grupa/00133712/maly-ksiaze-recenzja-teatr-polski [27.08.2023]

Pytania otwarte:

1. Czym jest dzieciństwo? Na czym polega dorosłość?
2. Co wspólnego mają dzieci i dorośli? Czym się różnią?
3. Jakie relacje, uczucia i emocje mogą łączyć dzieci i dorosłych? Czego mogą się od siebie nauczyć?
4. Co bezpowrotnie tracą ludzie, kiedy stają się dorośli?
5. Na czym polega magiczna siła wyobraźni? Czy dorośli mają inną wyobraźnię niż dzieci?
6. Jak można przedstawić śmierć w teatrze? Jak o niej rozmawiać z dziećmi?
7. Jakie są cechy prawdziwej, głębokiej przyjaźni?
8. Czego uczy się Mały Książę ze swoich podróży? Jaką naukę wynosi ze spotkań z poszczególnymi mieszkańcami różnych planet?
9. Jakie wnioski z podróży Małego Księcia może i powinien wyciągnąć dla siebie pilot?
10. Jakimi słowami można by opisać miłość Małego Księcia do Róży? Jakie miejsce w tej relacji zajmują takie pojęcia jak wierność, troskliwość, wzajemność, spełnienie, szczęście?